Οδός Παπαλουκά (εξωτερικά ιατρεία π. Νοσοκομείου)
85100 Ρόδος
τηλ. επικοινωνίας 6937270772-6937572951
E mail Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
… «Η αγάπη που αποδέχεται την ευθύνη και τις υποχρεώσεις της είναι αγάπη που δεν ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα προνόμιά της αν και είναι ευγνώμων για όποια έχει απ΄ αυτά.
Βλέπει τον εαυτό της κυρίως όχι ως ένα συναίσθημα ,αλλά ως ένα επιλεγμένο τρόπο ζωής και την απασχολεί περισσότερο η αφοσίωση παρά ο ενθουσιασμός….π. Φιλόθεος Φάρος «Η διαχείριση της αγάπης».
Αναγνωρίζοντας, την αναγκαιότητα υποστήριξης του παιδιού και της οικογένειας σε μία εποχή όπου οι αρχές και οι ανθρώπινες αξίες περνούν κρίση ιδρύσαμε την αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με την επωνυμία «ΑΝΑΔΟΧΗ ΑΓΚΑΛΙΑ» με στόχο την προώθηση του θεσμού της αναδοχής , την υπoστήριξη των ανάδοχων οικογενειών, των παιδιών που ζουν στους χώρους των ιδρυμάτων και τα παιδιά που οι οικογένειες του είναι σε κρίση .
Ο θεσμός της αναδοχής και της υιοθεσίας εφαρμόζεται στα Κέντρα Παιδικής Μέριμνας και στα Θεραπευτήρια εδώ και έξι χρόνια σύμφωνα με το Ν.3402/2005άρθρο 29 .
Σύμφωνα με αυτή τη νομοθεσία έχουν τοποθετηθεί παιδιά από Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας της 2ης ΥΠΕ Πειραιώς & Αιγαίου
(Θ.Χ.Π.Π. Ο Αγιος Ανδρέας Ρόδου » & Κ.Π.Μ. Θηλέων Ρόδου ) σε ανάδοχες οικογένειες.
Η εξέλιξη και η πρόοδος των παιδιών σε όλους τους τομείς είναι εμφανής αλλά και η χαρά και η ικανοποίηση των οικογενειών είναι μεγάλη .Το ενδιαφέρον της ροδιακής κοινωνίας παραμένει σταθερό και αμείωτο σχετικά με το θεσμό κι αυτό ήταν ακόμα ένα κίνητρο για τη σύσταση της εταιρείας.
Η αναδοχή ως θεσμός παιδικής προστασίας , αφορά την ανάληψη της φροντίδας ενός παιδιού από ανάδοχη οικογένεια ή ανάδοχο άτομο Δεν αποτελεί εκδήλωση φιλανθρωπίας, αλλά προσφορά εξατομικευμένης φροντίδας στο παιδί , η οποία περιλαμβάνει ψυχοσυναισθηματική υποστήριξη με ευκαιρίες ανάπτυξης κοινωνικών και εκπαιδευτικών δεξιοτήτων.
Σύμφωνα με το θεσμό η ανάδοχη οικογένεια αναπληρώνει την αδύναμη φυσική οικογένεια προσφέροντας στο ανήλικο τέκνο ικανοποίηση των βιολογικών αναγκών , ασφάλεια , αγάπη και την ευκαιρία να μεγαλώσει σε περιβάλλον οικογενειακό, να αναπτύξει την ταυτότητά του και να διαμορφώσει προσωπικότητα υγιή με αρχές και αξίες.
Συντελεί στην ανατροφή και στη διαμόρφωση μίας προσωπικότητας από την οποία εκλείπει το στίγμα του «ιδρύματος» και η ταμπέλα
« ότι αυτό το παιδί μεγάλωσε σε ίδρυμα » .
Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του παιδιού (ΔΣΔΠ) του Ο.Η.Ε (1989) έγινε νόμος του ελληνικού κράτους το 1992 (Ν.2101/92).
Ιδιαίτερα σημαντικά για το θεσμό είναι τα άρθρα 9 & 20 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η παράγραφος 3 του άρθρου 20 της Σύμβασης αφήνει να εννοηθεί ότι δίνεται προτεραιότητα στην τοποθέτηση του ανήλικου στην ανάδοχη οικογένεια ,έναντι του ενδεχομένου τοποθέτησής του σε ίδρυμα ,αφού το τελευταίο χαρακτηρίζεται ως «περίπτωση ανάγκης».
Αλλωστε , η διαβίωση ενός παιδιού ακόμα και σε μη συγγενικό οικογενειακό περιβάλλον φροντίδας ,ενδείκνυται, για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του σε αντίθεση με την παραμονή του σε κάποιο ίδρυμα.
Οι δράσεις μας επικεντρώνονται στη διοργάνωση ενημερωτικών ομιλιών σχετικά με το θεσμό, δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων με στόχο την υποστήριξη των παιδιών που ζουν στα ιδρύματα ευελπιστώντας ότι θα ανταποκριθούμε στις ανάγκες των παιδιών που ζουν στα ιδρύματα και ψάχνουν « τη δική τους οικογένεια».
Η αναδοχή δεν παραπέμπει απλά, σε ένα σύμπλεγμα υποχρεώσεων ευθυνών φύλαξης και φροντίδας, αλλά στην αντίληψη του ανήκω, της κοινωνικής αλληλεγγύης , της διαπαιδαγώγησης και της ουσιαστικής προαγωγής των δικαιωμάτων του παιδιού.
Συνταγή για να γίνει κάποιος ανάδοχος γονιός δεν υπάρχει .
Αυτό που καταθέτουν οι ανάδοχοι γονείς από την εμπειρία τους είναι ότι η σχέση που δημιουργείται είναι δ υ ν α τ ή , α λ η θ ι ν ή γιατί
είναι μ ο ν α δ ι κ ή .
Προυποθέσεις βασικές είναι το ενδιαφέρον, η αγάπη, η προσφορά και η προσωπική θυσία για την ανατροφή ενός παιδιού που δεν είναι δικό σου.
Ενός παιδιού που δεν είναι το παιδί « της κοιλιάς» αλλά είναι «το παιδί της καρδιάς».
Ο θεσμός της αναδοχής .
Ορισμός: Με τον όρο «αναδοχή» η ανάδοχη φροντίδα εννοούμε την ανάληψη της φροντίδας ενός παιδιού από μία οικογένεια η οποία δεν είναι η φυσική του για όσο χρονικό διάστημα κριθεί κατάλληλο για το παιδί.
Η ανάδοχη οικογένεια δεν αντικαθιστά , αλλά αναπληρώνει την αδύναμη φυσική οικογένεια προσφέροντας στο ανήλικο τέκνο ικανοποίηση των βιολογικών αναγκών του , ασφάλεια ,αγάπη και τη δυνατότητα να μεγαλώσει , να αναπτύξει την ταυτότητα του και να αποκτήσει εμπειρίες και ερεθίσματα μέσα σε ένα υγιές οικογενειακό περιβάλλον.
Ο Νόμος 2447/96 για το θεσμό της Υιοθεσίας ο Νόμος 3402/2005 άρθρο 29 και το Π.Δ.86/2009 θέτουν
τις βάσεις της αναδοχής στους φορείς αναδοχής και υιοθεσίας ,
όσο και στα Κέντρα Παιδικής Μέριμνας Θηλέων και Αρρένων της Ελλάδας .
Ο θεσμός της ανάδοχης φροντίδας ξεκίνησε την μεταπολεμική περίοδο ως μία εναλλακτική λύση στην τότε ιδρυματική φροντίδα των ορφανών του πολέμου , έχει εξελιχθεί και είναι πλέον η καλύτερη προοπτική που υποκαθιστά το ίδρυμα .
Είναι λοιπόν εναλλακτική μορφή παιδικής προστασίας η οποία δίνει τη δυνατότητα στην ανάδοχη οικογένεια να συντελέσει στην ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού μακριά από το στίγμα και την ταμπέλα
«ότι αυτό το παιδί μεγάλωσε στο ίδρυμα».
Κριτήρια και προυποθέσεις καταλληλότητας
αναδόχων γονιών
Οι υποψήφιοι γονείς πρέπει να διαθέτουν
*καλή σωματική και ψυχική υγεία
*επαρκές βιοτικό επίπεδο για την κάλυψη των ψυχοσωματικών αναγκών του παιδιού
*μόνιμη διαμονή σε σπίτι ή διαμέρισμα – με ενοίκιο ή με ιδιόκτητο –που να πληρεί κριτήρια ασφάλειας αλλά και
ποιότητας .
*ισχυρό κίνητρο για τη φροντίδα και φιλοξενία του ανάδοχου παιδιού
*ενδιαφέρον ,αγάπη ,διάθεση προσφοράς για την ανατροφή του ανάδοχου παιδιού
*καλή επικοινωνία και πνεύμα συνεργασίας με τη φυσική οικογένεια (όπου κρίνεται απαραίτητο) , καθώς και με τον φορέα
*προθυμία να αποδεχθούν τις ιδιαιτερότητες , τις διαφορετικές αξίες και τους κανόνες στους οποίους το παιδί είναι εξοικειωμένο .
Συνταγή για να γίνει κάποιος ανάδοχος γονιός δεν υπάρχει .
Αυτό που καταθέτουν οι ανάδοχοι γονείς από την εμπειρία τους είναι ότι η σχέση που δημιουργείται είναι δ υ ν α τ ή ,
α λ η θ ι ν ή γιατί είναι μ ο ν α δ ι κ ή .
Προυποθέσεις βασικές είναι το ενδιαφέρον, η αγάπη, η προσφορά και η προσωπική θυσία για την ανατροφή ενός παιδιού που δεν είναι δικό σου.
Ενός παιδιού που δεν είναι το παιδί « της κοιλιάς» αλλά είναι «το παιδί της καρδιάς»».
Διαφορές αναδοχής και υιοθεσίας
Η υιοθεσία είναι νομική πράξη σύμφωνα με την οποία το υιοθετημένο παιδί κατέχει θέση φυσικού παιδιού ,το παιδί παίρνει το επώνυμο των θετών γονιών και φυσικά απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα και προνόμια .
Η αναδοχή όπως αναφερθήκαμε παραπάνω είναι εναλλακτική μορφή παιδικής προστασίας ,υποκαθιστά το ίδρυμα ,συνεπώς το ανάδοχο παιδί διατηρεί τη δική του ταυτότητα ,ως νόμιμο παιδί των φυσικών γονιών. Την εποπτεία της αναδοχής την έχει ο φορέας ο οποίος τοποθετεί το παιδί ,ο οποίος οφείλει να υποστηρίζει και να καθοδηγεί την ανάδοχη οικογένεια .
Ολοι συμφωνούμε ότι κάθε παιδί αξίζει ένα ζεστό σπιτικό με δύο ώριμους και μονοιασμένους γονείς που το αγαπούν και το αποδέχονται και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να εργαζόμαστε όλοι .
Η υποστήριξη της ανάδοχης οικογένειας είναι υπόθεση
όλων μας .